.
ৰাভা জাতনি গছা নিমিন সাংছকৃতি তোৱা জাকায়ো উৰঙি মায় ৰৌমকায়নি নুঙা মানা। জাগানি উপলব্ধ তাককায় আৰো জুজু বিদিনি ৰুমকায় পদ্ধতি ছাগানে ৰাভা জাতনি ছাকায় ছ্ৰৌপে উৰঙি পৰিবেশতি থু ৰেঙে ছ্ৰৌপে ৰেঙাতা। ৰাভা জাতি জনপ্ৰিয় ছাকায়নি কইতামান কামায় ৰাখুকায় চাংজোঃ-
ৰাভাতাঙি মি বেখ্ৰে চাঙা
- মায়ঃ ভাৰতনি পাঙা জাতনি গান্দা মায় ৰাভাতাঙি বাদাং চাকায়না কাৰা চুকায় খাদ্য। ভাপতি ৰাখুকায় মায়ৰুং, মায়ৰুঙি বামচি, পাফ খাৰে মায়ৰুং আদি ৰকম ৰকম তক্ৰো চাকায় চাঙা।
- না আৰো কাকাঃ ৰাভা জাতবে বাক কাকা, তো কাকা, না আদি ৰকম ৰকম খাৰে কাকা চাআ। হাদামি নদি আৰো পুখুৰিনি পাৰা ৰিবাকায় থোৱা ছৌম ছৌম খাৰে চলায়া।
- খেংচ্ৰাংকায় মি আৰো নকিনি মিঃ ৰাভাতাং হাদামনি চাংকায় নকনি মি আৰো গ্ৰৗমিনি খেংছ্ৰাংকায় কাকায়নি ছাকায়তি ৰাছামা। বা মেবা, নাৰি তলতল কায় চাক, খেংচ্ৰায়কায়, আৰো পাঙা মি ছাগান কায় চাঙা।
- গ্ৰৗমনি পানচাক আৰো মছলাঃ ৰাভাতাঙি চোবাদ ৰাখুনা নেকে জুজু বিদিনি গ্ৰৗমিনি মি আৰো মছলা ছাগান কায় চাঙা। ইকায়ছান দংচা আদা, হালদি আৰো গ্ৰৗমিনি পানচাক গান্দা গণ্ডোৰাজ লেবু(ছূন গান্দা)।
- কিম্বনযুক্ত খাদ্যঃ ৰাভা খাদ্যত কিম্বন কৰাটো এটা সাধাৰণ কৌশল, খাদ্যৰ সোৱাদ সংৰক্ষণ আৰু বৃদ্ধিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। কিম্বন কৰা মাছ আৰু বাঁহৰ ডাল জনপ্ৰিয়।
পৰম্পৰাগত খাদ্য
- পুৰা (Roasted Food): পুৰাত মাংস, মাছ বা শাক-পাচলি মুকলি জুইত পোৰা হয়। এই পদ্ধতিয়ে খাদ্যত ধোঁৱাময় সোৱাদ প্ৰদান কৰে। মাছ আৰু গাহৰিৰ মাংস প্ৰায়ে এইদৰে ৰন্ধা হয়।
- টেংগা (Sour Curry): টেংগা হৈছে মাছ বা মাংসৰে তৈয়াৰী আৰু চূণ বা হাতী আপেলৰ সোৱাদযুক্ত টেঙা তৰকাৰী। ভাতৰ লগত প্ৰায়ে উপভোগ কৰা লঘু, টেঙা খাদ্য।
- বাঁহৰ ডালৰ তৰকাৰী: সতেজ বা কিম্বন কৰা বাঁহৰ ডালৰ পৰা তৰকাৰী আৰু ষ্টাৰ-ফ্ৰাইকে ধৰি বিভিন্ন ধৰণৰ ব্যঞ্জন তৈয়াৰ কৰা হয়। শিপাবোৰে খাদ্যত এক অনন্য সোৱাদ আৰু ক্ৰাঞ্চ যোগ কৰে।
- মাছৰ ষ্টু: মাছ প্ৰায়ে নূন্যতম মছলাৰ সৈতে সাধাৰণ ষ্টুত ৰন্ধা হয়, যাৰ ফলত মাছৰ প্ৰাকৃতিক সোৱাদ জিলিকি উঠে। সাধাৰণতে স্থানীয় বনৌষধি আৰু সেউজীয়া শাক-পাচলিৰে প্ৰস্তুত কৰা হয়।
- শুকান মাছ আৰু মাংসঃ ৰাভা খাদ্যত শুকান মাছ আৰু মাংস গুৰুত্বপূৰ্ণ। প্ৰায়ে পুনৰ জলসিঞ্চন কৰি শাক-পাচলিৰ লগত সিজোৱা হয় বা চাটনি আৰু আচাৰ বনাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
- পাতৰ মোনা: কিছুমান বিশেষ খাদ্য পাতত (সততে কল বা হলুদ পাত) মেৰিয়াই ভাপত বা পোৰা কৰি ৰন্ধা হয়। এই কৌশলে খাদ্যত মাটিৰ সুগন্ধি প্ৰদান কৰে।
প্ৰস্তুতি আৰু ৰন্ধা কৌশল
- মুকলি জুইত ৰন্ধা: পৰম্পৰাগত ৰন্ধনৰ বেছিভাগেই মুকলি জুইত, খৰি বা বাঁহ ব্যৱহাৰ কৰি কৰা হয়। এই পদ্ধতিৰ দ্বাৰা খাদ্যৰ এক সুকীয়া ধোঁৱাময় সোৱাদ পোৱা যায়।
- মাটিৰ পাত্ৰ: পৰম্পৰাগত মাটিৰ পাত্ৰ সাধাৰণতে ৰন্ধা-বঢ়াৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, যাৰ ফলত খাদ্যৰ পুষ্টি মূল্য ধৰি ৰখাত আৰু খাদ্যৰ সোৱাদ বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰে।
- নূন্যতম তেল: ৰাভা জনগোষ্ঠীৰ খাদ্যত সাধাৰণতে নূন্যতম তেল ব্যৱহাৰ কৰা হয়, ভাপত দিয়া, পোৰা আৰু উতলা পদ্ধতিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি খাদ্য প্ৰস্তুত কৰা হয়।
সাংস্কৃতিক তাৎপৰ্য্য
ৰাভা সাংস্কৃতিক প্ৰথা আৰু আচাৰ-ব্যৱহাৰত খাদ্যই কেন্দ্ৰীয় ভূমিকা পালন কৰে। উৎসৱ আৰু উদযাপনৰ সময়ত ভোজ আৰু সাম্প্ৰদায়িক আহাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ, য’ত পৰম্পৰাগত খাদ্য প্ৰস্তুত কৰি সম্প্ৰদায়ৰ সদস্যসকলৰ মাজত ভাগ কৰা হয়। খাদ্য প্ৰস্তুত আৰু ব্যৱহাৰ প্ৰায়ে সাম্প্ৰদায়িক কাম, সামাজিক বন্ধন আৰু সাংস্কৃতিক পৰিচয়ক শক্তিশালী কৰে।
ৰাভা জনগোষ্ঠীৰ খাদ্য সম্বল আৰু প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশৰ সৈতে গভীৰ সংযোগৰ প্ৰমাণ। ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে সৰলতা, সতেজতা আৰু স্থানীয়ভাৱে উপলব্ধ উপাদানৰ ব্যৱহাৰ। পৰম্পৰাগত ৰন্ধন পদ্ধতি আৰু নূন্যতম মছলাৰ ব্যৱহাৰে খাদ্যৰ প্ৰাকৃতিক সোৱাদক উজ্জ্বল কৰি তোলে, যাৰ ফলত ৰাভাৰ খাদ্য অনন্য আৰু সোৱাদযুক্ত।
বাৰমাছি ছুঙে তংকায় প্ৰছনো
» ৰাভানি জুজু বিদি পাৰা ৰুংকায় আতো?
চোকো ৰাভাতাঙি জুজুবিদিনি ৰুংকায়। ভাৰতত ৰাভা জাতিয়ান ৰুংকায় বেৰগা গছা মায়নি নাছ্ৰেংকায়নি মুং চোকো।
'চোকো' নাছ্ৰেংকায় ৰৗংকায়
